2008 Amsterdam T1

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

“Erop of eronder….”

In de weken voorafgaand aan de laatste race van het seizoen hebben we zowel privé, zakelijk als fysiek de grenzen van ons kunnen op de proef gesteld. Lange trainingsessies tussen 20:00 en 23:00 op de duistere wateren van midden Friesland. Een rondje Grou of via omwegen richting Heerenveen – ondanks protesten van de nieuwe roeiers in de boot. Oproeiend met de al weer wat ouder wordende jonge honden van de Tréwes 2, elkaars krachten metend op het akkrummer rak…. Twee avonden in de week dekken we er op, weekends wordt er nog wat bijgebeund op de fiets, renpaden, rugbypistes of maïsakkers…

Om de NK titel dit jaar letterlijk binnen te roeien MOETEN we de race in Amsterdam winnen. Qua puntentotaal staan we gelijk aan de mannen van de Terschellinger sloep de Arad. Het hele seizoen wisselen we al stuivertje met ze, maar door een zeer slechte eerste wedstrijd in notabene Grou hebben we alleen nog de kans om voor de derde keer de NK titel te behalen als we in Amsterdam niet alleen hun weten te verslaan maar ook nog als eerste te eindigen….

De opstelling is voor de stuurman geen makkelijke opgave. Uiteindelijk kiezen we in gezamenlijk overleg voor 9 roeiers welke bij deze laatste trainingen aanwezig zullen zijn er van uitgaande dat we beter één reserve roeier achter de hand dienen te hebben. Door een trieste familie omstandigheid kan onze stuurman zélf niet mee naar Amsterdam en moeten we terugvallen op de inval van onze nestor in de sloep Teije.

Met een heuse camaraploeg van Omrop Fryslân om half 8 al in het doelhôf aanwezig beginnen de normaal zo rustige zenuwen toch wel wat te kriebelen. Onze eigen fryske omrop wil voor de sportuitzending van boppeslach een reportage maken van onze strijd om de NK titel welke in een rechtstreeks duel op de grachten tussen de Tréwes-1 en de Arad zal worden uitgevochten.

De organisatie van de grachtenrace heeft namelijk medewerking verleend om dit duel mogelijk te maken door ons gelijktijdig te laten starten… Het onderlinge verschil tussen ons en de arad is ca 30 seconden, dit mogen wij dus hooguit op hun toegeven tijdens de ruim 2,5 uur durende roeirace.

Dan de start: we weten dat het er vanaf het begin op aan komt, degene die als eerste de museumhaven weet te verlaten kan de achterliggende sloepen op een tactische achterstand zetten: immers je hebt controle op de sloep welke achter je ligt en kan elke aanval zien aankomen als roeier! Om precies 12:46 klinkt ons startschot: we vliegen als blinden er vol tegen aan, rammen en beuken om die eerste belangrijke klap ui te delen. De Gia loopt meteen uit en we zetten de Arad klem tussen ons en de Aldegeaster Skomskowers. Maar het water is breed genoeg en we verbrijzelen nog net geen riemen van elkaar. Dan duiken we het bruggegat in, richting het IJ, WE ZITTEN VOOR DE ARAD!!!! Strak sturend en met een nog strakkere kop schreeuwt Teije ons het IJ op. De armen zitten inmiddels op pop-eye formaat, oh god hoe houdt je dit vol..

De 2,5 uur welke volgen is een titanenstrijd zoals we die nog niet eerder hebben meegemaakt. Normaal gesproken roeit elk team zijn eigen roeirace: je haalt wel eens een sloep in maar trekt toch meestal je eigen racetempo. Daar is dit keer dus geen sprake van: we weten dat als we de Arad voor ons laten komen we de controle over ze kwijt zijn en ze dus een 100 – 150 meter voorsprong kunnen pakken…

Op de IJhaven proberen ze de achterstand meteen weer goed te maken door over bakboord bij ons langs te komen. Het verschil blijft echter te groot en ze zakken weer af op een meter of 2 achter onze sloep… Wij zitten de GIA “deun op de kont” en beuken onverdroten voort. Steeds weer probeert de Arad om ons heen te komen maar telkens slaan we hun aanval weer af. Gezamenlijk jagen we de GIA op als een roedel wolven over het Amsterdam rijn kanaal.

Dan strijden we verder via het lozingskanaal de singel op. Steeds weer horen we Benny van de Gia zijn mannen aanmoedigen. Bij een brugpassage probeert de Arad om ons heen te komen, we versnellen ons tempo en weten ze ternauwernood voor te blijven. De volgboot met de camera aan boord van Omrop Fryslan heeft mooi materiaal te schieten. Dan zijn we bij de Amstel. Teije kiest de korte binnenbocht maar daar liggen een paar zolderschuiten waar we nauwelijks bij langs kunnen roeien, de Arad kiest het middenwater en loopt van ons weg, richting Stuurboord. Het open water van de Amstel is cruciaal voor ze om op ons voor te komen liggen. We zien ze uitlopen maar trekken onverdroten door en snijden ze nog net de pas af voor we van de Amstel af gaan en het nauwe amstelkanaal induiken. Dan maken ze een taktische fout door het eerste bruggegat te kiezen: te smal om te kunnen roeien! Wij knallen door op Bakboord en lopen een meter of 10 op ze uit. Aanval na aanval komt maar ze komen steeds hooguit een meter achter onze spiegel maar weten niet over ons heen te komen. De Gia blijft als onze haas voorop gaan: ook hier zit meestal maar een halve tot 2 meter verschil tussen. Wat een strijd!

Dan via het Olympisch stadion komen we uit bij de Kostverloren. “Mokum” begint nu Teije van tactische informatie te voorzien om de juiste bruggegaten te kiezen. Teije zit meestal andersom te roeien maar weet zich vandaag als een heuse Abel Tasman met kaart in de hand door het grachtengeweld heen te slaan. Ondertussen brullen de 8 diesels op volle toeren, waterbidons worden boven verhitte koppen uitgeknepen, aan slangetjes met isostar gelurkt en gelletjes energiedrank leeggeknepen. In een waas dreunen we de kostverloren af. Nog steeds is het onderlinge verschil miniem.

Dan eindelijk de Hugo de Groot gracht, opnieuw een poging van de Arad, ze weten dat ze nu écht voor ons moeten komen omdat we anders in de grachten belanden waar inhalen op veel plekken niet meer mogelijk is. Maar opnieuw geven we niet op en op het tandvlees schieten we voor ze de grachten in. Nu komt het op roeien, versnellen en opletten aan. Geen riemen kapotslaan op de dukdalven, waterfietsers, rondvaartboten, pleziervaart. Hier en daar scheelt het weinig of er wordt een schedeltje gekneusd, enige onvertogen woorden vallen. De Gia welke als ons als haas de eerste 1,5 uur heeft voortgetrokken kan en wil niet aan de kant. Dan knallen we met alle drie sloepen tegen elkaar aan, verwensingen over en weer, dan geeft de Gia de strijd op en laat ons passeren. De strijd gaat verder, toeristen op de kant krijgen waar voor hun geld: Amsterdamned!

Dan schiet opeens de Arad op bakboordzijde bij ons langs, net sneller door kunnen roeiend onder een bruggegat door (onze sloep is breder en heeft langere riemen waardoor we steeds op één boord moeten laten lopen en met het andere boord dus op halve kracht door kunnen roeien). WEL VERD….. Meteen lijkt het of de gang er uit is, MAAR DAT LATEN WE ONS NIET OVERKOMEN!!!!, we schreeuwen ons over Teije z’n hese gebrul toe en zetten alles op alles. Dan weer een bruggegat en ja!!! We zitten weer voor de Arad.

De rest verdient geen schoonheidsprijs maar we weten ze voor te blijven. Teije staat als een duvel te dansen op de achterplecht, zwaaiend en schreeuwend naar alles wat ook maar op onze koers durft te komen. De waterpolitie zorgt voor ruim baan. Via de Prinsen-, Keizer- en Herengracht weer op de Amstel. Alles wordt nu wazig en begint te flikkeren, de strijd wordt tot op de finish en tot op het bloedens kapotgebeten tandvlees uitgevochten, met een meter verschil dreunen we over de finish… kapot over&uit.

Uitslag: eerste Amsterdam en …….. Nederlands Kampioen!

CH

Overzicht nieuws & verslagen

Sloeproeivereninging Tréwes
ADRES:
Harmen van Meekeren
Easterboarn 5
8495 NB Aldeboarn
Email: bestuur@trewes.nl

Privacy verklaring