2005 Alkmaar T1

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

“Brij(-bek) of Bami”

Zaterdagochtend half 8, we verzamelen voor onze reis naar Alkmaar. Een bovengrondse bus van Moll fungeert als schaft/koffie/verkleed en trek-keet. Keet is er ook onderweg, 80 km per uur is het maximum dat we (talud-afwaards) halen en de stoelen zijn niet gezekerd waardoor CH en LT leuke buiteling achterover maken. Koffie en Bier zijn er ook aan boord, we houden het bij koffie en sommigen broodjes met worst (MEUREN!!) op de heenreis.

Het kranen en opvaren naar de start verloopt voorspoedig, de start is wat laat a.g.v. het ontbreken van stuurkracht bij de toverbal en het geheel ontbreken van oksewiel, deze komen in de reservetijd over de startlijn aan.

We haken nog even bij de mannen van de Brijbek aan. De afgelopen weken is er correspondentie gevoerd over de extreme uitslagen van hun team dit seizoen en de (on)geloofwaardigheden over de c-waarden van hun sloep. Omdat ons team hiervan wel zeer direct de gevolgen heeft (NK titel) - en er geen mogelijkheden bestaan tussentijds te herslepen - stellen we voor om eens onderling onze krachten te meten in een duel waarbij beide teams een traject roeien in hun eigen én in die van de tegenstander. De brijbekkers reageren niet negatief, wellicht dat MPM een geschikte race is, hierover later ongetwijfeld meer.

De voorbereidingen waren afgelopen woensdag toegespitst op interval en 4 om 4 roeien. Dit had bij een aantal broeders tot wat verzuringsverschijnselen geleid, blijkbaar was dit niet de optimale voorbereiding voor deze race. Teye laat noodgedwongen nog steeds verstek gaan, zijn balans is wat weg sinds hij een gipsen klomp heeft gekregen. AG roeit op zijn plek, stoïcijns als altijd in spijkerbrrrrrrroek. Op slag ex-commando AJ en CH, midscheeps beuken AG en internal coach Jelle W gezamenlijk op het tweede bankje, op het derde bankje zit holliday man Melis en onze stuiterbal RJ om op boeg de heavy’s LT en Jeen. Een mooi zootje (on)geregeld aangevuurd door oppercoach Tjerk.

We liggen in de start naast een damessloep, met welke we de riemen vriendelijk inhaken, en de dikke bertha. We besluiten meteen maar weer ouderwets dik van bil te gaan en rammen het startschot in met een gerag waarmee we onze damesbuurtjes onhoffelijk aan de kant drukken. De bertha is al gauw op 6 uur geroeid en we sleuren onze sloep de rioolbuis door richting de kranen.

Het eerste rondje is altijd het taaiste van Alkmaar, eigenlijk is het maar een saai traject met weinig momenten waar je naar uit kunt zien. Het wuivende riet, de molens (hier en daar een afgefikte),) zijn nou niet bepaald de moeite waard. Maar tja koppen in de boot en BEULICHJEN.

Spannend wordt het als we de tweede ronde ingaan, we zitten de lemster leeuwen ‘deun op ‘e kont’ – ‘de flage hinget yn ûs skip’ zegt Tjerk – maar kunnen nog niet passeren omdat er geen ruimte is. Dan kunnen we er langs, we maken ons eens flink kwaad en in een pittig ‘up tempo’ knallen we erop en erover. Zo, dat hebben we dan gehad – denken we – we zakken wat terug in tempo–– vervelend genoeg blijft het Leeuwke plakken, met enige moeite trekken we een paar meter bij ze vandaan en dan ja, het lukt ze zijn een meter of 5 achter ons, we lopen uit….

Dan de bocht voor de zuidelijke ringvaart - of hoe het daar ook mag heten – daar is een kleuterklasje aan het spelevaren in een sloepje (iets met een II) , de nitwit achter het roer heeft geen sjoege over de titatenstrijd welke zich achter zijn rug afspeelt en geeft dus ook geen ruimte, met hardgrondig gevloek en geklapper van riemen tot gevolg. De skiffeuses welke we tot overmaat van ramp op bakboord ook nog ‘treffen’ zijn zich volledige onbewust aan welk noodlot ze ontsnapten als onze sloep ze rakelings passeert. Het Leeuwke heeft in de consternatie de binnenbocht weten te houden en ze zitten nu ons dicht op de kont. De rest van het traject zullen ze in ons zog blijven hangen alsof er een lijntje tussen ons in zat. Elke keer als we de boot met geweld van ons af proberen te schudden weten ze toch weer bij ons aan te pikken, onze pogingen blijven vruchteloos. De vuil water theorie welke ondergetekende nog van zijn zwem’carriere’ herinnert lijkt ook hier op te gaan: het roeit makkelijker in turbulent water (???).

Als we een van de laatste bochten in gaan klokken we de Brijbekken op ruim 2 minuten voor ons. We peppen ons op: WAT WORDT HET: BRIJ OF BAMIE??? (het roeiersmaal debacle van 2004 met de onverge(ef)/telijke bamikwak staat ons nog in het geheugen gegrift..), we zetten alles op alles en hangen vol aan de riemen, onverbiddelijk blijft het Leeuwke zich in onze kont vastbijten, WEL VERDOMME!!!!

Dan het stuk naar de finish, de Lemsters trekken de stoute schoenen aan en doen een poging over ons heen te komen, we slaan dit amoureuze gebaar vriendelijk doch beslist af en meppen door tot de finish. Bezweet en met het ‘skom om de bek’ komen we langs de kant. Ergens in de 1:33 is onze eindtijd, langzamer dan vorig jaar…

Het kranen / douchen / bieren en eten verloopt voorspoedig en smakelijk (andere cateraar?), de prijsuitreiking zoals meestal rommelig, slecht te verstaan en ook nog met de nodige misverstanden.

Dan de bekendmaking van het algemeen klassement: we zijn derde geworden, het Leeuwke tweede en als eerste …… de BB’ers. De wattages zijn respektievelijk 120, 114 en 113.

Hmmm, amsterdam nog maar even aanzien en dan toch eens serieus dat voorstel bij de Brijbek neerleggen om MPM eens te switchen?

Tot A’dam

CH

Overzicht nieuws & verslagen

Sloeproeivereninging Tréwes
ADRES:
Harmen van Meekeren
Easterboarn 5
8495 NB Aldeboarn
Email: bestuur@trewes.nl

Privacy verklaring