Grou 2012 T2
Deze zaterdag was voor mij één met enige zenuwen. Vandaag stond mijn eerste sloeproeiwedstrijd op het programma. Aan het eind van het vorige seizoen ben ik gestrikt om toch eens een training mee te doen aan boord van de Tréwes II. Al lange tijd ken ik een aantal van de mannen en ook mijn broer(tje) roeit mee in deze sloep. Na enkele stevige trainingen was ik ‘besmet’…
Dit seizoen had ik dan ook vrijwel alle trainingen bij kunnen wonen. Ik kon meteen met de nieuwe riemen aan de slag! Om toch eens te kunnen proeven van een echte wedstrijd is door de stuurman besloten om mij in de opstelling op te nemen van Grou. Deze telde niet mee voor het algemeen klassement en zo kon ik wel enig wedstrijdritme opdoen. Met alle voorbereidingen van dien kwam ik zaterdag aan in Grou. Mijn eet- en drinkgerei moesten even op z’n plek in de sloep en ik kon nog enige kunst afkijken van mijn roeigenoten. Nog snel ’n banaan naar binnen werken en we gingen los. Hopende dat alle voorbereidingen afdoende waren…
Tijdens de start uiteraard in opperste concentratie en toen het startsein viel was het roeien geblazen! We waren nog maar net de haven uit of we hadden de eerste golven al te pakken. Het had de hele ochtend al flink geregend, waarvan de naweeën nog flink te voelen waren. Op de bakboord zijde vielen de hardste klappen. Ik was meteen helemaal nat, maar zette me bij de gedachte neer dat dit er nou eenmaal bij zou horen.
Lange tijd konden we lekker doorroeien tot we bij de eerste sluis aan kwamen. Een aantal sloepen lagen hier al vast, waardoor wij helaas in het rijtje moesten aansluiten. Eén van onze mannen wilde met enig duw en trekwerk de dames helpen, maar dat viel duidelijk in verkeerde aarde. Hier hebben we helaas enkele minuten aan tijd moeten inleveren. Na de sluis hadden we de slag gelukkig snel weer te pakken en konden we weer door.
Tot mijn grote verbazing waren we al snel in De Veenhoop waar we bij het bekende Ie-sicht langs roeiden. Met dat idee in mijn achterhoofd wist ik dat we al vrijwel halverwege moesten zijn. Het ging tot dusverre (naar mijn idee) uitstekend, maar wilde ook nog niet al mijn kruit verschieten.
De race ging voort, we pakten nog enkele sloepen en binnen afzienbare tijd lieten we restaurant Trije Hùs achter ons. Dat betekende dat we al weer dicht in de buurt van Grou waren! De laatste loodjes weegden wel het zwaarst. Maar met de finish in het vooruitzicht begon het toch ook wel weer makkelijker te roeien. Mijn ‘bankgenoot’ tikte mij nog aan en zei dat ik te veel lachte. Hij vond dat ik er nog wel wat meer energie in mocht gooien. Dus heb ik er nog maar wat harder aan getrokken.
Het publiek bij de finish bracht nog net even dat kleine beetje extra. Totdat uiteindelijk het eindschot klonk. De riemen mochten naar binnen, waarna het uitpuffen kon beginnen. Nu maar hopen dat het ook wat goeds heeft opgeleverd, want we wilden wel graag weten hoe we er met ons team en de nieuwe riemen voor zouden staan. Zaterdag was er al een voorlopige uitslag bekend, maar die werd voor ons na een herberekening in ons voordeel gewijzigd!
We hadden in de hoofdklasse een knappe 4de plaats weten te behalen!
Tevredenheid heerst! Dit kan nog wel eens wat gaan worden dit seizoen!
Voor mij persoonlijk was het een heerlijke wedstrijd! Het smaakt naar meer!
JK