Sloeproeivereniging Trewes Friesland

Terherne T1

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

Donderdagmiddag. Om 17.30 gaat de telefoon. Ik kijk verstoord op de display en denk: verdorie, kappen nou. Ik wil naar huis. Het is een drukke dag geweest en enkele jonge heren in onze Justitiële inrichting hebben me vandaag handenvol werk bezorgd. Ik vind het mooi genoeg geweest. Terwijl ik brommerig op de display kijk zie ik de naam van een oude bekende, Jelle.

Verrast neem ik op. Het gesprek start op de bekende T1 manier. Eerst wat ongein en verdere flauwekul. Daardoor voelt het meteen weer vertrouwd. Jelle komt snel tot de orde en vraagt naar mijn bezigheden zaterdag. Ik voel al nattigheid en meld Jelle dat ik als supporter van plan was even naar de start in Terherne te komen. Jelle heeft een verrassing voor me. “Je staat in de opstelling” meldt hij droogjes. Wow,… dat is even slikken. Anderhalf jaar heb ik nauwelijks een riem vastgehad en dan in 1 keer 22km bikkelen… Ik realiseer me dat er dit weekend ergens een afspraak staat en vraag Jelle tijd om dat even te checken. Hiermee koop ik even wat tijd. Terwijl ik naar huis bel flitsen diverse scenario’s door mijn hoofd. Tegelijkertijd hoop ik misschien stiekem dat de afspraak zaterdagmiddag is. Dan heb ik een goed excuus. Ik bedenk me al hoe hoongelach zal klinken wanneer blijkt dat ik plotseling niet meer kan roeien. Het thuisfront helpt me uit mijn roes. Nee, hoor,.. we hebben pas in de namiddag afspraken. Je kunt de wedstrijd prima roeien. Nu is er geen escape meer!! Je oude makkers laat je niet in de steek. Ik besluit: “En roeien zal ik nu”. “It snot foar de eagen”! Ik meld Jelle dat ik er zaterdag zal zijn maar meld meteen dat ik misschien niet in een 22kilometernominatiewedstrijdtopvorm ben. Jelle maalt er niet om en zegt dat ik niet moet ouwehoeren. Gewoon de riem pakken en hangen.

Thuis aan tafel deel ik al mijn angsten met mijn sportieve en in topvorm verkerende zoons. De oudste heeft bakkenvol conditie en kracht maar helaas te weinig roeiervaring om mijn uitdaging over te nemen. Ik berust in mijn lot en begin aan mijn mentale voorbereiding. Reïntegration time has come!!
'S Avonds arriveert er een mail met de opstelling met daarin één ontbrekende naam. Daar staat “mystery guest”. De namen die bekend zijn : AG als stuur, Theo, Camiel, Teije, Jelle, Melis, Remco en Jeen. Gelukkig heb ik die vrijdag niet mijn vrije dag. Ik moet gewoon lekker werken en kan me dus niet bezighouden met dat wat zaterdag gaat komen.
Die avond voelt het alsof ik mijn eerste wedstrijd moet roeien. Het is alsof er een blok beton in mijn maag ligt. Ik ga op tijd naar bed en heb alles tot in de puntjes op orde behalve,.. mijn oude vertrouwde schapenvachtje.
Zaterdagochtend ben ik vroeg wakker. De route van de Kameleonrace kan ik dromen. In gedachten heb ik deze de afgelopen dagen wel 5 keer geroeid. Nog één keer neem ik het tracé door en dan uit bed. Ik vertrek op tijd en ben om stipt 10u bij Oksewiel. Terwijl ik naar het schiphok loop kom ik oude bekenden tegen bij het bootjesvolk wat in de haven ligt. Ook het kleine Teckeltje begroet me kwispelend. Zou het beestje me nog kennen?

De deur van het schiphok is open. Stuur AG zit te bellen. Ik steek m’n hand even op en ga lekker in het zonnetje zitten. Na een tijdje komen de eerste roeimaatjes al wandelend richting sloep. Verraste gezichten wanneer ze me zien. “Do bist de mystery guest”? Gelukkig positieve reacties. Voorzichtig vraag ik Remco of hij bereid is een bankje naar voren op te schuiven. Ik kan dan op m’n oude plekje roeien en als het nodig is ook nog eens een slagje missen. Remco maakt me blij door op BB3 te willen roeien. Omdat Theo op slag gaat kom ik naast Jeen. Ik mag dus èn op mijn oude plekje èn naast mijn oude bankmaat. En dan is er nog een verrassing. Mijn oude vachtje blijkt nog steeds aanwezig. Hoewel er mooie, bijna nieuwe, voorhanden zijn kies ik voor de oude vacht van het schaap wat door mijn pake Lammert van zijn jas is ontdaan. Dan verlaten we het schiphok en heb ik de riem weer vast. Jeen komt rechtstreeks bij de Heresyl brêge. Ik kan dus eerst ongezien een beetje experimenteren. Het valt reuze mee. Ik kan al peddelend mooie slagjes maken. Maar hoe komt dat straks??
Bij Heresyl aangekomen zie ik tal van bekende koppen. Niet alleen bij de andere Tréwes sloepen maar ook bij andere teams. Terwijl ik koffie slurpend in de tent sta komt Jeen aangelopen. Hij trekt mijn overhemd wat opzij en kijkt verbaast naar het Tréwes shirt. “Silst do roeie? Bist do de mystery guest?” Alweer een positieve reactie. Jeen wil weer headbangen. Jarenlang zijn we, verschillende keren per race, met de koppen tegen elkaar geknald. Straks maar eens kijken of dat nog steeds zo werkt. De tijd tot de start tikt langzaam voorbij. Ik wil zo snel mogelijk aan de bak. Dan weet ik wat er gebeurt, ga ik kapot, heb ik het maar gehad……

En dan,….. 5, 4, 3, 2, 1….. en hangen. Korte tikken om op gang te komen en dan in het ritme. Ik kan goed mee met de eerste klappen en kom vlot in het juiste ritme. Wanneer we het kleine eilandje ronden ga ik over op mijn oude routine,…”skuor em d’r omhinne bak!!” Misschien wat gedurfd om m’n mond zo optimistisch open te trekken bedenk ik me nog, maar het gaat vanzelf. Dan Heresyl. Bak strijken roept AG. Aaah,.. gelukkig is er niets veranderd en gebruiken we het commando strijken nog steeds traditioneel verkeerd. Gelukkig,… ik houd wel van (sommige) tradities. Ik laat de riem lopen en weet dat ik als eerste moet oppakken na de brug en direct bij Jeen moet aansluiten. Ook dit gaat wonderwel perfect en ik begin bijna euforisch te worden. Ajjjj,. Net even te vroeg. Ongeveer 500 meter na de brug beginnen mijn onderarmen “vol” te lopen. Melis geeft gelukkig samen met Jeen het tempo aan en AG telt onverstoorbaar,… ien, twa, trije, fjouwer,… Ik probeer na te denken… Hoe los ik dit op? Bij het ronden van het kleine eilandje moet stuurboord even extra aan de bak wat me de gelegenheid geeft direct te drinken. Ik beweeg mijn vingers en draai mijn polsen. Even proberen de onderarmen weer normaal te krijgen. Deze paar seconden zijn genoeg om het Popeye onderarmgevoel weer af te laten zakken. Tot aan het Akkrumerrak probeer ik ontspannen mee te roeien zodat mijn armen de resterende tijd ook nog meekunnen…

Mijn therapie blijkt te werken. De Body en Fit pre-workoutpil die ik voor de start heb genomen werkt in ieder geval tussen de oren want ik durf mee te gaan met tempo aangeven en kan mee overnemen… We zijn inmiddels bij de Meinesleat en tot mijn stomme verbazing blijft het prima gaan. Dit smaakt naar meer!! Jeen en ik hebben inmiddels onze “headbang” ook gehad en in trance vervolg ik mijn eigen race, mijn eigen strijd!! Ik kan zelfs genieten. Camiel riep dat altijd al geregeld maar het lukte me meestal niet. Nu wel! Ik zie Teije weer in zijn bekende stijl bij elke slag van de doft afkomen en met een klap weer neerkomen, Good Old Mental Theo zorgt voor een mooi slagtempo en Jelle controleert of er op bakboord wel netjes wordt geroeid. Met Remco speel ik tikkertje. Geregeld krijgt hij even een tikje van deze genietende herintreder. Voor ik het in de gaten heb zijn we alweer door de Heresyl brêge en maken onze slag over het Snekermeer. Er staat een lekkere bries waardoor er zo nu en dan een verkoelende klets water over me heen komt. Jeetje,… wat heb ik dit gemist!!

Zoals wel vaker in deze verslagen staat: “de rest is geschiedenis”. We bikkelen als een ouwe diesel door en persen er voor de finish nog een klein eindsprintje uit. Even een paar minuutjes bijkomen en daarna peddelend terug naar het schiphok. Ik ben vervolgens net te laat voor mijn afspraak en verdwijn misschien wel even plotseling als ik gekomen ben. Geen prijsuitreiking, geen biertje maar wel een supergevoel.

Dank aan mijn teamgenoten dat ze de afgelopen anderhalf jaar niet tot rituele verbranding de T1 zijn overgegaan en dank dat ik vandaag mocht constateren dat de roeiers van de T1 nog steeds prettig gestoord zijn. En daarbij voel ik me thuis!!!

LT

Sloeproeivereninging Tréwes
ADRES:
Harmen van Meekeren
Easterboarn 5
8495 NB Aldeboarn
Email: bestuur@trewes.nl

Privacy verklaring