Sloeproeivereniging Trewes Friesland

2005 Amsterdam T1

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

Zaterdagmorgen 7.30 uur: Na de hapjes en de drankjes te hebben ingeladen gaat ”the A team” ?? van Aldeboarn in een bus zonder schuifdeur op weg naar Amsterdam.

Met een bloedgang (lees 80 km/h ) scheuren we over de snelweg zonder in de gaten te hebben dat we achtervolgd worden door een sloep die ons de gehele reis zal blijven volgen.

Tsjerk onze chauffeur en tevens stuurman begeleidt ons met uiterste precisie onder de kraan zodat er na ikke pikke porretje wie maakt de sjorbanden los eindelijk gekraand kan worden.

Na de tewaterlating en een rustgevend ritje in een lange sleep naar de start begeven we ons op een bankje aan wal om ons voor te bereiden op de race. Tot onze verbazing zitten daar de Tr 2 en Tr3 ook al aan wal en liggen de sloepen voor de kade, wij zijn toch eerder vertrokken?? Nou ja als het met het roeien maar andersom is .

Na het verwelkomen van onze supporters die in grote getale (met of zonder loopgips, met of zonder kroeg) naar Amsterdam zijn gekomen om ons aan te moedigen, begeven we ons om ± 12:30 uur achter de startlijn om een beetje in te roeien. Het weer is ons gunstig gestemd evenals de starttijd en de startpositie. Dus het ligt dan nu voorlopig aan onszelf om goed te roeien. Na de start bullechje we in 3e positie richting het IJ. We spelen onder de spoorbrug nog even mikado met de riemen van een collega roeiteam die we na het bewegen van een riem verloren achter ons laten. Het eerste deel van de reis verloopt gestaagd en naar een enkeling tevredenheid. Aan 1,2,3 Tsjerk zal het niet liggen, hij brult zijn longen en zijn stembanden zowat op het slagroeibankje alsof het een van zijn laatste wedstrijden was.

Over het IJ worden we toch nog ingehaald door een gelijktijdig gestart sloepje genaamd W2 en dat was nou niet de bedoeling. We proberen de concentratie erin te houden en gaan door tot het bittere eind.

Na onder vele bruggen door te hebben geroeid, komen we na veel bloed, zweet en tranen bij het door iemand bedachte 1e helft van deze wedstrijd. Het golfje naast de boeg van onze sloep wat we meestal met ons meebrengen en die de snelheid aangeeft, hebben we dit eerste gedeelte maar weinig gezien. Er wordt nu toch wel veel gemopperd en dat komt de concentratie en de techniek niet ten goede. Desondanks gaat het tellen gewoon door. Het olympisch stadion wordt gerond en we komen in het langste en saaiste gedeelte van deze rit genaamd “kostverloren” . Dit wordt nog een hele kluif in dit tempo. En daar ineens zijn de concentratie en de slag weer terug van weggeweest . Sommigen noemen het een wederopstanding maar wij houden het maar bij het teamgevoel. En zie daar het golfje is ook weer aan onze zijde. De Tr1 begint nu echt te lopen en het team krijgt er ook weer zin in.

Het saaiste gedeelte is nu zo overwonnen en we beginnen nu aan het leukste gedeelte van de race; de grachten. Het tellen gaat gewoon door en we horen in de verte al een paar van onze supporters ons toeschreeuwen. Dit geeft ons zelfs zonder red bull vleugels. We dekken er nu echt op los alsof we net waren gestart.

De op krukken lopende en in gips gehulde stopwatch geeft ons nauwkeurig de tijden door die we zijn ingelopen op de Brijbek, (het blijft toch je concurrent hé) waardoor we weer een mikpunt hebben om ons op te richten. Met dank aan Teije die natuurlijk dank zij de sponsor- roeierij van laatst, vlekkeloos met zo’n ding kan omgaan.

Na wat heen en weer geroei in de grachten komen we in de laatste fase van deze wedstrijd waar de meeste van ons al niet meer weten of we nou voor of achteruit roeien, de slag zit er nog steeds in en we gaan ook nog eens flink voor- en achterover. De stuurman die brult ons over de finish in een iets langzamere tijd dan verleden jaar. De Brijbek mannen zitten dan al dik 3 minuten lekker uitgerust in hun sloep op ons te wachten. Ze roepen ons ook nog wat toe maar krijgen daar geen respons op omdat wij met onze gedachten al lang aan het douchen zijn.

Nadat we de boksbal in de kleedkamer een keer om de balk hebben geslagen, is het tijd om de innerlijke mens weer wat op te vijzelen. Onze supporters zijn een beetje verdwaald zo krijgen wij via de telefoon te horen omdat de kroegbaas een zogenaamde kortere weg wist. Maar na een tijdje zijn dan alle ploegen weer compleet en genieten we met z’n allen in het zonnetje van een welverdiend bakje……

Dan wordt het zo langzamerhand tijd om huiswaarts te keren en duiken we met de supporters en de dames van de Tr3 in een sloep richting de kraan. Onze grote vriend Marcel (Evert Deddes) zal de uitslagen wel even doorbellen. Onze dank hiervoor. Eenmaal in de taxibus blijkt dat onze cateraar Jelle niet alleen voor koffie heeft gezorgd. Hij heeft niet voor niets de hele vrijdagavond geshopt. Er is gewoon te veel om op te noemen. Onze nieuwe chauffeur Anne Gerrit heeft het blokje onder de gaspedaal vandaan gehaald en kunnen we nu vol gas (85 km/h !!!) huiswaarts keren. Na in hotel Aldeboarn heerlijk te hebben gegeten, vervolgt een ieder zijn eigen weg met voor de een een ervaring rijker en de ander een illusie minder.

RdV

Sloeproeivereninging Tréwes
ADRES:
Harmen van Meekeren
Easterboarn 5
8495 NB Aldeboarn
Email: bestuur@trewes.nl

Privacy verklaring