Verantwoordelijk en bescheiden??
Soms is het lekker om iemand anders verantwoordelijk te maken voor je eigen keuzes. Op advies van de mannen van het Sloepweesje hebben we daarom naarstig gezocht naar een methode om gehaktballen i.p.v. koolhydraten te stapelen. We dachten een manier gevonden te hebben door gehakt-kubussen i.p.v. ballen te consumeren… Zie daar het resultaat. Grrr,… elfde!!
Zo,.. dat moest er even uit. Helemaal ondersteboven begin ik daarom dit verslag ook maar achterstevoren. Bij de finish stort het hele Tréwes 1 team in een dikke depressie. Wat zeg ik? Een crisis waarbij de laatste beurscrach verbleekt. Even daarvoor rondden we de gasboei en dachten we nog even te kunnen bikkelen. Zelfs dat bleek niet te lukken! Al surfend hebben we ons op de witte schuimkoppen laten meevoeren naar de verlossing. Bij binnenkomst werden we toegejuigd,…. Het voelde als uitgejouwd. Op het stuk Stavoren en Hindeloopen werden we voorbijgeroeid door verschillende teams. Af en toe dacht ik verbazing op gezichten te kunnen lezen. Soms misschien ook een flauwe glimlach. Het moet ook wel een vermakelijk gezicht zijn geweest. Die altijd zo stoere T1-mannen, kerels uit één stuk,… modderend te zien ploeteren in en tegen de IJsselmeerse golven. Een zeker ritme in de martelingen dacht ik te ontwaren. Vier grote golven gevolgd door een hele grote, nog dikkere!! En die dikke sloeg geregeld bij ons in de sloep. Rinsejan zijn tas dreef voor zijn voeten van bak- naar stuurboord. Tjerk zat fanatiek aan de pompen. Tsjongejonge wat een water.
We dachten letterlijk en figuurlijk over kloten te beschikken. Onze riemen hebben ze echter verbrijzeld! Geregeld zaten we klem tussen riem en bank waarbij de golven plezier leken te hebben in het vasthouden van de riem waardoor we geen kant opkonden. Tussen de bank en de riem geplet zitten, bijna een bekkenfractuur oplopen, liesbreuken veroorzakende handvaten. We hebben het allemaal kunnen ervaren.
Bij het uitkomen van de haven van Stavoren zagen we de Evert Deddes aan ons voorbij jakkeren. Even daarvoor kwamen we ze ook al tegen. In no-time hebben ze ons zaterdag in de wurggreep genomen en langzaam doch pijnlijk aangetrokken. We moeten allemaal blauw zijn aangelopen. Grggllgrllllaaarghhh!!
Op de eerste route tussen Hindeloopen en Stavoren hadden we nog hoop. Straks wordt alles anders, straks wordt alles beter,… dachten we. IJdele hoop, zo bleek achteraf! Tijdens de eerste route moesten we af en toe nog lachen om de vele kubieke meters water die ons om de oren vlogen. Het lachen zou ons snel vergaan!! Toen we vlak na de start de havenmonding uitroeiden voelde het alsof we even verticaal werden neergezet. Het was direct kermis. En ik hou helemaal niet van kermis.
Het is één groot complot zeg ik je! Een groot complot, aangespannen tegen die sympathieke jongens van de Tréwes 1. Die bescheiden en gevoelige knapen, de ideale schoonzonen. Die behulpzame, hardwerkende, eenvoudige Friese jongens. Moest dat nou……
Toch geen godenzonen,… zo is gebleken. De gemartelden waren Tjerk, Arjen, Harm, Teije, Jelle, Melis, Rinsejan, Jeen en Lammert. We hebben op onze lazer gehad; “But we will be back,.. stronger than ever!!”
Maar dan de lichtppuntjes. Een superoverwinning van de Evert Deddes. En wat een spectakel die golven. Wat een prachtgezicht al die steigerende sloepen. Fantastisch mensen! We hebben heel veel respect voor al die sloeproeiers en roeisters die de woelige baren hebben getrotseerd. Een geweldig compliment voor al die teams die op een faire manier op het water elkaar bevechten, daarna samen een biertje drinken en met z’n allen onze sport tot de allermooiste maken die er bestaat.
Onze vrienden uit Rotterdam wonnen. Nog één wedstrijd te gaan en dan valt het Evert Deddes team uiteen. Marcel moet dan opnieuw gaan bouwen aan een ploeg “champs”. Na de wedstrijd is het Tréwes 1 team, gevolgd door 3 STC teams naar Aldeboarn gereden. Op de Friese binnenwegen konden we ze zaterdag gelukkig wel achter ons houden. In een schuur was een herberg ingericht à la Jozef en Maria, echter aangevuld met een koelkastje bier e.d.
’S avonds heeft de HT-commissie in een fantastische ambiance de prijs uitgereikt voor het winnen van de HT-race. Een mooi oppeppertje dat we goed konden gebruiken. De opkomst in één van de plaatselijke kroegen, leed geenszins aan de voetbalwedstrijd Nederland – Tsjechië (De uitslag hiervan hebben we dan ook nog maar eens manmoedig gedragen).
Tréwes ontving van de Rotterdammers een ingelijste foto van de thuiskomst in Rotterdam na de 200km roeitocht die ze ondernamen tussen Grou en Rotterdam. Uiteraard was de Erasmusbrug als achtergrond gekozen.
Succes aan Tréwes zijde was er in Hindeloopen voor de dames met een eerste plaats. De mannen van de Tréwes 2 versloegen de Tréwes 1. Beide sloepen werden respectievelijk 10e en 11e op het woeste water van het IJsselmeer. Wellicht volgt er van de T2 en T3 binnenkort een eigen impressie.
Uiteindelijk was het ook voor de Tréwes 1 een prachtdag!