"Op commando van stuur Tjerk spoot de Trewes I weg"
Zaterdag 2 oktober was het dan weer zover. De Victorie race in Alkmaar diende zich aan. De bemanning van de Trewes I had er veel zin in. Ter voorbereiding werd het trainingsschema aangepast en volgden er een aantal trainingsrondes die voor de bemanning nieuw waren. Onder de noemer "een goede voorbereiding is de halve overwinning" werden de trainingen zonder mokken opgepakt en uitgevoerd.
De enige die wat moeite had met de nieuwe schema’s was de sluiswachter die ons kokend van woede terug riep omdat de Old Lady geen rond schijnend toplicht voerde. Na een goed gesprek konden wij gelukkig zonder een proces-verbaal terug naar ons boothuis, waar echter voorbij geroeid werd en via een aantal alternatieve routes er toch nog uitstekend getraind kon worden.
Zaterdagochtend om 07:45 vertrokken wij vanuit Aldeboarn. Jelle stelde zijn luxe Espace beschikbaar zodat het vervoer op zich al een beleving was. Na ca. anderhalf uur kwamen we in Alkmaar aan waar de oude dame net van de trailer getild werd. Samen met de andere sloepen roeiden we naar de startlijn. Dit jaar waren er meer sloepen dan voorgaande jaren, waarschijnlijk doordat deze race genomineerd is voor het NK. Onze grote concullega’s waren er zo’n beetje allemaal. Dit beloofde dus weer een mooi spektakel te worden, een korte route waarbij er op veel plaatsen niet gepasseerd kon worden.
Met ca. een half uurtje vertraging gingen de eerste sloepen van start. De Trewes I met startnummer 41 startte gelijktijdig met onze vrienden uit Hindelopen, de Ame Gijs. Toen het startschot viel trokken we onze sloep snel op gang en vanuit onze ooghoeken zagen we dat de Trewes I weldra een aantal meters voor de Ame Gijs kwam te liggen. Door de snelle start en goede startplaats konden wij als eerste onder de brug door draaien. En nu die voorsprong vasthouden. De roeiers begonnen elkaar op te peppen waardoor de Trewes een schuimkraag op de snuit kreeg waar menig bierdrinker jaloers op zou kunnen worden. Na driekwartier hadden we het eerste rondje gehad en zaten bij het ingaan van de laatste ronde vlak achter Bertha. Toen we op een gedeelte kwamen waar het iets breder was zagen we onze kans schoon en probeerden de Bertha te passeren. Dankzij de sportieve opstelling van de stuur van de Bertha kregen wij voldoende ruimte om vervolgens de aanval op het Sloepweesje te openen. Van eerdere wedstrijden (met name Rotterdam) wisten we dat het een hele klus kon worden om deze mannen voorbij te komen. Langzaam kropen de beide sloepen steeds dichter naar elkaar toe en op een gegeven moment kregen we van onze stuur het bevel om langzamer te gaan roeien omdat we het sloepweesje anders op het roer zouden varen en er op die plaats geen ruimte was om te passeren. De roeiers keken even verbaasd naar Tjerk, was het hem in zijn bol geslagen, langzamer roeien? Dat nooit. Maar aangezien er maar één de leiding kan hebben werd er iets ingehouden in de overtuiging dat onze tijd nog wel zou komen. Even later kwamen we in iets breder vaarwater en op commando van stuur Tjerk spoot de Trewes I weg. Alles uit de kast en er was geen houden meer aan. Langzaam liep de Trewes I het Sloepweesje voorbij. Op naar de volgende uitdaging. Maar die uitdaging zat niet voor maar achter ons. Tergend langzaam zagen wij de Steenbok naderen. Wat zou het toch mooi zijn om deze mannen eens voor te blijven. De afstand tussen beide sloepen werd steeds kleiner en weer begonnen de roeiers elkaar op te peppen. Dit ging erom spannen. Nog 500 meter tot de finish en nog steeds kwam de Steenbok dichterbij. Toen wij het gejoel van de menigte hoorden wisten we dat het dit keer zou lukken om de Steenbok voor te blijven.
Na de finish hebben we de sloep rustig teruggeroeid naar de kraan en nadat de Old Lady weer op de trailer stond en de roeiers gedoucht hadden haasten wij ons naar de sportaccommodatie waar de roeiersmaaltijd al klaar stond. Dit jaar was de patat en kroket verwisseld voor een bord macaroni, of zoiets. Dit was geen succes en het verzoek hierbij aan de organisatie van Alkmaar die het voor de rest overigens pico bello voor elkaar hadden, om volgend jaar de patat en kroket weer in ere te herstellen. Na de roeiersmaaltijd kon de prijsuitreiking beginnen. De Trewes 3 had weer top gepresteerd en behaalden een eerste prijs. Ook de oude dame met haar (inmiddels) weer stijve ledematen zette een goede prestatie neer en we eindigden als eerste. De Trewes 2 slaagden erin om met toch wat minder trainingskilometers een knappe 10de plaats in de wacht te slepen.
Onderweg naar Aldeboarn moest er in Terherne even op de komst van de sloep gewacht worden. Om de tijd toch nuttig te besteden is er nog even aangestoken bij een snackbar om de inwendige mens weer wat op niveau te krijgen. Nadat de Trewes I weer in het boothuis lag en de trailer weer was teruggebracht, moest er nog even gedebrieft worden bij Roel. Om de overwinning te vieren werd er besloten om het cadeau van de Evert Deddes maar eens te proberen. Onder het genot van een glaasje uit deze drie liter grote fles en een aantal sterke verhalen werd de dag afgesloten en kunnen we terugkijken op een zeer geslaagde dag.
AH