Jaarverslag T3 2009

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

Na een hoop geklus, begonnen we in maart weer met frisse moed te trainen. Het team werd versterkt met Myranda Kropf, die het roeiersbloed al bezat. Ook zou Angelina dit jaar mee doen met de wedstrijden. Bijna meteen werd er al twee keer in de week getraind. Hierbij kregen we hulp van een tweede stuurman: John. Hier waren/zijn we maar wat blij mee.

De eerste wedstrijd was in Lemmer op 25 april. Hier ging het om het Open Fries Kampioenschap. Nynke was helaas geblesseerd. Er werd in Lemmer nog gezocht naar een laatste roeister. Ene Debbie meldde zich met een hoop verhalen dat ze wel roeien kon. Zitten kon ze wel, maar of er veel geroeid werd? Het al zwakke bakboord, werd nu nog zwakker. Miriam had onderweg vele neigingen om Debbie overboord te gooien. Dit doen we dus niet weer. We werden dan ook teleurstellende veertiende. Maar de roeiersmaaltijd smaakte gelukkig prima.

In Grou werden door een paar T3 leden de T1 en T2 aangemoedigd vanaf een rondvaartboot. Na afloop was er weer een gezellig feestje.

Dan op 9 mei met ze allen op naar Zaandam. Helaas ontbrak Nynke nog. Dus op zoek naar een vervangster die voor de wedstrijd nog mee kon trainen. Die werd gevonden in Annigje. Dochterlief stemde toe. In Zaandam was het warm, heel warm. Onze Noord-Hollandse buren hadden maar weer wat moeite met het uitspreken van onze naam. Na door vele Japanners om de foto te zijn gezet, gingen we van start. Onderweg werden tot onze grote verbazing aangemoedigd door mensen van de Benwyvis. Hier werden we elfde. Het seizoen zag er nog niet zo rooskleurig uit.

En toen de wedstrijd van het seizoen voor velen op 22 mei, de HT. Wederom met Annigje aan boord ter vervanging van Nynke. Donderdags de sloep al naar Harlingen. Deze lag vrijdagochtend dan ook mooi op ons te wachten. We starten als 86ste in dezelfde startgroep als de T1. Die was al snel uit ons gezichtsveld verdwenen. Het stuk bij de Pollendam zorgde weer voor de nodige golven. Het regende, later brak de zon nog door. Na al een poos onderweg te zijn, werden we bijna omver gevaren door een volgboot. We hebben ze even de huid vol gescholden. In het Schuitengat even met de riemen op de grond tikken en zwaaien na de KNRM-mannen die naast je staan. We kwamen na drie uur en 48 minuten aan in de haven van West-Terschelling. Moe, heel moe. En niet wetend hoe we geroeid hadden. Op naar de Staatsbosbeheercamping, waar we het weekend in een legertent zouden slapen. Het eten was goed geregeld. Bij een camping horen spelletjes. Dus dat werd doos happen. Wat heel erg hilarisch was. En de Tréwesfamilie heeft er zeker een paar dooshapkampioenen bijzitten. Zaterdagmiddag sportvissen op de Talisman. Wat met het zonnetje erbij, zeer geslaagd was. Maar die pieren om de haakjes knopen, tsja je moet het durven. S’avonds op naar de feesttent voor de prijsuitreiking en een ouderwets feestje. Na de huldiging van drie T1 mannen, begon de prijsuitreiking. Er werd begonnen met de mannen. Hierop volgde de uitslag voor ons. Nadat we bij nummer 7 nog niet genoemd waren, stonden we er alle 8 wat zielig bij. Totdat de speaker riep: ‘En nummer vier; ze zijn er nog! Tréwes drie uit Aldeboarn!’ Nou dan barst er een hoop gegil los. Dit hadden we niet verwacht. De Benwyvis vrouwen hadden al genoeg aandacht gehad, dus gingen we de aandacht op onszelf richten. Dit lukte met bierhappen, touwtje springen en touwtrekken. Zondags moe en voldaan met de langzame boot weer naar huis.

Bij de volgende wedstrijd op 13 juni liet alweer een roeister verstag gaan. Angelina vond dat ze wel mocht vieren dat haar eindexamens voorbij waren. Ze ging naar de Spaanse zon. Dit tot ongenoegen van haar teamleden. Vervanging werd Sabryna van de Brûzer, maar of iedereen hier zo blij mee was….. Er werd een busje gehuurd om in de Kaag te komen. Onderweg een hoop discussie over de oorsprong van de wereld, Friezen, Engelsen en Drentenaren. Deze discussie was na de wedstrijd nog niet afgelopen en ging tijdens de trainingen door. In de Kaag werd de T3 10e. Na afloop werd er verkoeling gezocht in het water.

Dan op 20 juni naar Hindelopen om te roeien op het IJsselmeer. Het regende en er waren irritante golven. Maar onder deze omstandigheden ging het toch wel. Wederom weer met Annigje aan boord ter vervanging van Suzanne. Bij welk team zit ze nou? Nij Beets of Aldeboarn. De wedstrijd was ingekort. We hoefden niet de haven van Stavoren in. Dit werd helemaal niet erg gevonden. We kwamen als eerste vrouwensloep de haven van Hindelopen weer binnen. Dit verbaasde onszelf en leverde close-up foto’s op en een derde plaats. Alleen waren we weer te laat voor de prijsuitreiking. Bier en kibbeling smaakt prima op een dijkje. Die dag hadden we ook nog heerlijke oranjekoek als traktatie.

Na de zomervakantie gingen vier T3 leden het eerste weekend van september mee naar de Great River Thames Race in London. Dit waren Thea, Annamarie, Iris en Miriam. Ook was Annigje weer van de partij. Samen met een paar T1 heren werd er in de T1 deelgenomen aan de race. We geloven graag dat ze een prachtig weekend hebben gehad.

Voor de T3 moest er nog één wedstrijd geroeid worden. De Zwarte Water Race in Zwartsluis op 19 september. We kwamen laat aan, een man van de organisatie hield zich maar wijselijk stil. Het kranen was dit jaar wel goed geregeld. Het was warm, heel warm. En dat in september. Myranda was op vakantie, dus werd het de vuurdoop voor Welmoed. Onder een brug nog in de clinch met de Nou-En en de Arad. Past niet zo goed hé, drie sloepen onder één bruggat. Op het laatste stukje werd tot groot genoegen de Brûzer nog ingehaald. We werden zevende. Een deel van de T3 ging samen met een deel van de West-Arvada bungeeroeien in de sloep Stad Kampen. Drie keer werd een strijd geleverd tegen het elastiek dit leverde de beste vrouwencombinatie op.

Voor de T1 en T2 mannen stond op 10 oktober de Grachtenrace in Amsterdam nog op het programma. Hier gingen we met een deel van de T3 met een busje heen om te supporteren. Onderweg genoten we van appeltaart. Angelina had een uit stapje gemaakt naar het roeien in Groningen. En bij het oprijden in die smalle boot moet je dan appeltaart zeggen. Dus appeltaart. In Amsterdam werd er al lopend dik aangemoedigd. Helaas hielp dit niet al te veel. De T1 sloep moest natuurlijk ook weer gekraand worden. Al roeiend van de start/finish naar het kraaneiland, werd er genoten van de laatste appeltaart. S’avonds nog heerlijk gegeten in Terherne.

Het einde van het seizoen werd beslist met een 4e plaats in de hoofdklasse en een 6e plaats in het algemene klassement. Dit betekent dat er niet gebeurd is waar we zo bang voor waren: We degraderen niet en blijven dus ook volgend seizoen in de hoofdklasse!

Nu zijn we weer aan het klussen toe. We mogen voor volgend seizoen drie nieuwe roeisters verwelkomen: Welmoed, Suze en Annigje. Helaas heeft Nynke het roeien vaarwel gezegd.

‘Wat bin we mooi fuort net?!

AH

Overzicht nieuws & verslagen

Sloeproeivereninging Tréwes
ADRES:
Harmen van Meekeren
Easterboarn 5
8495 NB Aldeboarn
Email: bestuur@trewes.nl

Privacy verklaring