2006 HT race T2

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

Donderdag

Wat een welkome verrassing in Harlingen. Donderdag voor de wedstrijd hebben we de sloep aan wal laten leggen, omdat onze inwendige mens wel wat vastigheid kon gebruiken na kilo's blubber te hebben weg geschept uit de Zeus. We kregen weer bij de sloep aankomende gelijk te maken met een politieman die heel snel naar huis wou.

Deze beste man had een heel zware dag achter de rug en stond lekker met zijn handen in de zij voor op het dek nietsvermoedend te kijken waar de boot het beste kan liggen. De aanlegsteiger lag deze dag vol met sloepen die deze man allemaal ging losgooien (op een politie-onwaardige manier) als ze niet heel snel van 'zijn' steiger verwijderd werden. Wij eerst net doen of onze sloep er niet tussen lag hebben we toch maar besloten om onze drie Tréwes boten te verplaatsen. Gelukkig had deze kerel wel heel aardige collega's die ons een sleepje hebben gegeven naar de daarvoor bedoelde aanlegsteigers.

Vrijdag

De dag van de HT. We hadden afgesproken om 8 uur in het Doelhof. Hier aangekomen stond de deur van Hotel Aldeboarn al open om ons te trakteren op een lekker bakkie koffie. Anders dan voorgaande jaren deden we dit jaar niet een bakkie koffie in de stad omdat we vroeg moesten starten. In Harlingen aangekomen gingen we meteen naar de sloep. We moesten om 11:25 uur starten en hadden dus nog ff tijd om wat energie naar binnen te werken. Behalve de stuurman Johan want die was de klos om het sloepje naar de andere kant te dirigeren. Het weer speelde ons eindelijk, na een paar zware jaren, in de kaart. Bijna geen wind, een heel klein beetje regen en een vlakke zee, wat wil je nog meer? Na de T1 en de T3 toegejuicht te hebben bij hun start gingen we ons voorbereiden voor de wedstrijd. Na de nodige smeerbeurten gedaan te hebben, roeiden we nog ff in en gingen we naar de startlijn. Hier kon je de spanning van de koppies lezen. Zou het dit jaar onze HT worden? Ons doel was om de T1 te verslaan en daarna zouden we wel zien.

Toen viel het startschot en gingen we los. Alle spanning vloeide nu in de riemen en dat was te merken. Als leeuwen die op hun prooi vielen begonnen we aan dit avontuur. Eerst was het ff werken om in het ritme te komen maar daarna begon het te lopen en gingen we op weg naar de eerste sloepen om in te halen. Maar dat viel wel wat tegen want iedereen had de gang er best in zitten blijkbaar want we haalden maar enkele sloepen in. De zee was zo kalm als maar zijn kon want er waren bijna geen golven, op een paar na afkomstig van schepen en een veerboot. De roeiers werden dan ook alleen maar nat van de regen.

Gestaag gingen we door en de snelheid liep steeds verder op tot tegen de 15 km/h! Dit hielden we vol tot aan de Vliestroom. Hier stond blijkbaar iets minder stroming. Aan het einde hiervan zagen we opeens waar alle sloepen gebleven waren want het zag er zwart van de sloepen. En dezen moesten allemaal door het Schuitegat. Door het vroege starten was het tij nog steeds niet was gekeerd en stond er dus bijna geen water. Hierdoor ontstond dus het trechter effect.

We kwamen dan ook, op volle snelheid, in gevaren op een paar sloepen die al bijna stil lagen. Hieronder was de Leitsagher en die onthaalden ons dan ook met een scheld tonade. Ja, wij hadden wel wat te verliezen en hun achteraf niets. Maar we lieten ons niet van de wijs brengen en ploeterden door over het zand, die we ook wel eens onder de boot voelden! En dan wil je maar een ding: hier wegwezen!! Maar door de drukte ging dat niet zo snel. Na nog een paar aanvaringen, waaronder de dames van de Wetter Spetter kwam er eindelijk weer wat meer water onder de boot en konden we weer een beetje gang zetten. Na het 'Gat' was het wel even zwaar om weer in het ritme te komen. Hier hadden we dan ook de stroming tegen en was het voor velen wel afzien. Nu gingen we op weg naar de haven van Terschelling. We wilden nog wel de Leitsagher inhalen dus was het nog een keer alles uit de kast. En doordat we heel handig de binnenbocht, vlak langs de pier, konden we ze inrekenen. Nu was het nog maar een paar honderd meter naar de finish. Deze toeter klonk dan ook weer als een verlossing. Na even uitgeblazen te hebben was meteen de vraag: hoe lang hebben we er over gedaan? 2 uur en 55 min!!! Een record, geweldig. We wilden nu zo snel mogelijk naar de Zeus en van de havenmeester mocht dit gelukkig ook. Hier aangekomen lagen de anderen er ook al en vroeg ik aan Harm wat hun tijd was. 3 uur en 8 min. Zou dit genoeg zijn? We zouden het de volgende dag wel te weten komen. Na het douchen en de boten aan dek van de Zeus gelegd te hebben gingen we een biertje drinken en genieten van een welverdiende maaltijd. Hierna zijn we West-Terschelling nog wat onveilig gaan maken.

Zaterdag

Na een zware avond stappen, voor de meeste leden, smaakte het ontbijt bij Oepkes ons weer best. 's Middags mochten we volgens de traditie instappen in de FRAM-bus voor de activiteit, die ons ook dit jaar naar dezelfde plek van het eiland bracht als vorig jaar. Wat vorig jaar zo ontzettend goed is bevallen kregen we dit jaar een vervolg op, we mochten weer het water in. Deze keer met zeekano's en de welbekende rubberboten om te raften. Het zoute water smaakte goed en het huis brandde mooi schoon in het zoute water van de Noordzee. Na een paar uur ons vermaakt te hebben op het strand, hebben we nog even gezellig gewacht in het mooiste bushokje van Nederland, namelijk een strandtent. De bus zat best prettig en heeft ons keurig weer afgeleverd bij ons eigen Zeus-hotel ****. Die ook dit jaar weer mooi vooraan lag bij de feesttent.

Na even de oksels weer te hebben verfrist en een goed bord eten, op naar de feesttent met zijn allen. De spanning steeg eerst bij de vrouwen. Konden ze dit jaar wel de West Arvada voor blijven was de vraag. Het antwoord leek wel eeuwen te duren, totdat eindelijk de 2e plaats bekend werd en deze prijs naar Terschelling ging, kregen de vrouwen van ons de tranen in de ogen. Wij nog wat jennen van de 11e plaats is ook heel mooi, maar gelukkig overtrof Rotterdam dit geouwehoer van ons, met een heel hard gezang van TRÉWES, TRÉWES, etc. Daar konden we niet tegen op en gingen dus maar mee schreeuwen. De tranen sprongen bij een aantal dames over de schouders toen er bekend werd dat Aldeboarn weer bezoek krijgt van de HT-commissie.

Nu was de spanning bij de dames er af, zij wisten zeker dat het bier die avond goed zou gaan smaken. Nu mochten wij nog wachten, waar ze bij de dames vanaf 10 gaan aftellen, duurt het bij de heren nog 5 langer. Goed de eerste 10 dat was onze doelstelling. We waren bij de eerste vijf nog steeds niet genoemd en beseften dat we geweldig geroeid hadden in de konningerace.

De vierde prijs ging naar Aldeboarn, maar ja we waren beide nog over voor de eerste vier plaatsen. Gelukkig voor ons was het eerste team vierde en namens Tréwes 2 vinden we dit ook een geweldige prestatie als je in het schuitengat de boot uit moet om dat kreng (op dat moment ben je niet zo blij meer met je sloep) naar Terschelling te brengen.

Wij bij de eerste drie, dit hadden we niet durven dromen!!

Bij de derde plaats hield ons sprookje op, waar we super trots op zijn. We mochten door een erehaag van het Tréwes 1 team naar het podium om onze derde plaats op te halen. SUPER (of gigantisch, volgens een van onze roeiers, maar ja het woord gigantisch gebruikt deze jongeman overal voor: zelfs voor hallo, in Rotterdam is deze man beter bekend als korfballer)!

Wij wisten nu ook zeker dat zelfs dommelsch lekker smaakt op zo'n avond. Na (te) veel bier hielden we onze kleinste man even op de kop, hoe hij het voor elkaar kreeg begrijp ik nog steeds niet maar zijn bier hield hij wel recht, drinken wou wat minder, want dit liep hem via de neus naar binnen. De tent sluit, maar geen een van ons was uitgefeest, na een lange wandeling eindelijk weer in de Braskoer, deden ze de lampen aan. Dan pas zie je hoe slecht je er zelf en je teamgenoten er uitzien (naar omstandigheden op dat moment van de dag), dus zorg je er voor dat je niet te lang in zo'n fel licht blijft staan. Nog even in onze kroeg gezeten te hebben gingen bij de meeste van ons de lampen en uit en kropen de slaapcabine in. Wetende dat je de volgende dag wakker wordt als je weer bijna varende in Harlingen bent. Gelukkig mochten we nog even meevaren naar Kornwerderzand, alleen achteraf gezien hadden een aantal er wel graag in Harlingen van de boot gewild. Er stond een mooie golfslag tussen Harlingen en Kornwerderzand, precies goed om de vissen te voeren. Om de zee nu de schuld te geven dat je na zo'n weekend misselijk bent is ook wel weer een beetje zwak, dus hebben we ons allemaal groot gehouden. Alles weer afgebroken in Kornwerderzand hebben we nog een afzakkertje in Hotel-Aldeboarn gehad.

Al met al een zeer geslaagd weekend, totdat de wekker maandagochtend weer vroeg ging, wetende dat je weer serieus moet zijn.

AM & JL

Overzicht nieuws & verslagen

Sloeproeivereninging Tréwes
ADRES:
Harmen van Meekeren
Easterboarn 5
8495 NB Aldeboarn
Email: bestuur@trewes.nl

Privacy verklaring