Previous Next

Roeirace Lemmer OFK 2019

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

18 mei Lemmer.

Daar was die dan de strijd om het Ïepen Frysk Kampioenskip” sloeproeien in Lemmer. Mooi die titel maar voor ons vooral belangrijk als laatste wedstrijdtraining voor de koninginnen race op sloeproei gebied de Harlingen-Terschelling Race. Omdat de H-T opstelling inmiddels na de wedstrijd van Grou is bepaald was het ook een pré om met deze opstelling de 22,8 kilometer lange route van Lemmer af te leggen. Het zelfde trucje als in Harlingen zou vandaag niet lukken. De dames van T3 starten ditmaal 19 minuten voor ons, een gat wat niet dicht te roeien is op deze afstand. En van de stuur van T2 begreep ik dat we deze keer gebroederlijk naast elkaar werden verwacht aan de startlijn.

12:59 lagen de beide blauwe sloepen met de karakteristieke rode pompeblêden mooi op tijd klaar voor de start. Daar bleken andere sloepen in het voorafgaande start veld nog al eens wat moeite mee te hebben. Maar de starter hield zich aan het strakke start schema van 2 sloepen per minuut. Bij een deel van de roeiers zaten de bijna 21 kilometers van de race in Grou van afgelopen weekend nog in de armen dus in roeien had geen prioriteit gehad. De enige prioriteit die in het aftellen van de start nog gold was zo lang mogelijk in de buurt van T2 blijven.

Het startschot viel en weg waren de beide herensloepen van de boarnster roeivereniging. T2 op kop met T1 in zijn kielzoog door de zijlroede op naar het stroomkanaal. Mocht ik hier ooit nog eens in een motorsloep varen zal ik iets meer om me heen kijken of de ‘beer van Lemmer’ ergens te spotten valt. Heb me ooit laten vertellen dat Rintje Ritsma aan dit zelfde water zou wonen maar dat is inmiddels ook alweer een 6 jaar oud vertelsel schaatsend zal ie ons vandaag niet in halen tenminste.

In rap tempo knallen we het stroomkanaal door om vervolgens de Groote Brekken in zijn volle lengte over te steken. Het gat tussen T1 en T2 wordt iets opgerekt maar wellicht niet zo snel als dat de stuur en bemanning van T2 zou hopen. Maar bang dat we ze zouden in halen zullen ze vast niet geweest zijn. Halverwege de keerboei in het noordelijke deel van de Groote Brekken kwamen de eerste dames sloepen ons al weer tegemoet. Met een groet aan de stuurman van T3 zou dit voor ons ook gelijk de laatste blik op hem, de dames en hun sloepzijn voor de finish.

Bij het ronden van de boei was ons achterstand op T2 iets meer dan een minuut maar vors minder dan 2 minuten. Dat gong bêst genoach. En nu vol houden want we waren nog lang niet op de helft. Daar gingen we dan de Groote Brekken voor de tweede keer maar nu in tegengestelde richting over. Het zonnetje brandde behoorlijk maar op het meer waaide een welkom briesje, een briesje waar we een tijdje later naar zouden gaan snakken.

Wederom in het zuidelijke deel van de Groote Brekken aankomend ronden we de boei en sloegen af over stuurboord de Langesloot in. Nu moesten we het eiland “de Brekken Polder” rond varen om weer uit te komen in het noordelijke deel van de Groote Brekken. Op korte afstand van de juist genomen afslag bevond zich een brug. Deze bleef gedurende de race geopend maar de doorvaar hoogte bleek van minder belang dan de breedte. Gelukkig bleef tegemoet komend vaarverkeer op afstand wachten. Maar ook die bleken van minder belang, wat wel van belang was? Het voor ons liggende peloton sloepen wat rap dichterbij kwam door oponthoud voor de brug. Één van de snelle jongens meende nog een passende actie te ondernemen door ons en een sloep voor ons in te halen om vervolgens voor nog meer oponthoud te zorgen. Het ritsen voor de brug leek meer op het in pikken van een parkeerplaats op blackfriday bij de media markt. Waar je er ook achteraf achter komt dat je totaal geen winst op boekt.

Dit schouwspel gadeslaand hou ik de roeiers iets in druk houden maar krachten sparen en een mooi drink moment om bij doorgang van de brug en vrij water gelijk weer in de riemen te kunnen hangen. De brug lag achter ons voor ons op stuurboord 3 sloepen dicht op elkaar en op bakboord zo’n dikke huur kruiser net vergenoeg van de kant om hem op bak voorbij te gaan. Even aanzetten en op naar zeilschool de Kikkert, ondertussen op stuurboord enkele sloepen voorbij en op bak wat van die snelle jongens ruimbaan geven. Tot de hoek bij de Kikkert ging het behoorlijk gelijk op met de Skomskower uit Oudega. Was dit dan diezelfde sloep die tijdens de wedstrijd in Grou binnendoor wist te steken bij de boei in de Alde Feanen? Dat overkwam me niet weer. En zo dachten ook de overige 8 T1 leden er over. Er werd flink gefoeterd maar ook flink aan de riemen getrokken waardoor we nu net voor hun de hoek om konden de Ie op.

Jongens wat wast daar warm in de luwte tussen de rietkragen. Spetteren met de riemen richting boeg en leeg knijpende waterflesjes koelden het lichaam wel even maar de verfrissing was vast van korte duur want in no time was de warmte weer af te lezen van de gezichten. En ik ook ik stond me daar een partij te zweten. Zo stom dat ik was met Harlingen schijnbaar nog in het achterhoofd en ook Grou was de wind nog zeker niet warm had ik besloten mijn thermoshirt ook deze keer maar aan te houden. Nou deze keer was dat zeker niet nodig geweest en kon ik mooi met de over verhitte mannen mee voelen.

Inmiddels waren we over de helft pikten nog even een verkoelend windje mee op de Brandemar om langs het enthousiaste publiek bij het fietspondje over de Rijnsloot weer uit te komen op wederom de Groote Brekken. Nu dat laaste verrekte stuk nog terug wat zal het geweest zijn een kilometer of 6? Een afstand waar je normaal je hand niet voor omdraait maar nu waren het de allerlaatste loodzware kilometers. Hadden we dan toch in het begin van de strijd ons kruid verschoten? Hadden we toch anders de kracht moeten doseren? Ach wat het ook is doet niet ter zake we moeten door, door over die verrekte Brekken, op naar het stroomkanaal op naar de finish

Opzwepend en luid tellend laat ik de 8cilinders brullen. “Hendruk” is deze route al vaak gepasseerd maar de laatste kilometers is druk op de benen zeker belangrijk dus kom maar op ”Hendruk!” Weinig sloepen weten ons nog voorbij te komen in de laatste kilometers daar waar wij zo nu en dan nog even met een juichje een aantal wel weten te passeren. Aftellend tot de finish klinkt daar na zo’n 2 uur en 32 minuten dan ook het verlossende eindsignaal. Na enkele minuten na te blijven dobberen voorbij de finish weten we een plekje voor de sloep te vinden. Met brandende stembanden complimenteer ik als een “skorre kraai” de mannen voor weer wederom een fantastische prestatie. Maar of deze complimenten zijn aan gekomen betwijfel ik. Voor mij in de sloep zaten geen 8 cilinders meer op de bankje maar hingen 8 deade mosken over de banken, in de punt of over de reling. Compleet leeg getrokken voor hun team in een brute sport die sloeproeien heet petje af mannen van Tréwes 1.

Remco Wierda    
Stuur Tréwes 1

Overzicht nieuws & verslagen

Sloeproeivereninging Tréwes
ADRES:
Harmen van Meekeren
Easterboarn 5
8495 NB Aldeboarn
Email: bestuur@trewes.nl

Privacy verklaring